تاکیدی بر تاثیر آموزشهای بصری در رشد شناختی افراد دارای سندروم داون
کودکان دارای سندرم داون سرعت رشد یادگیری و پیشرفت خاص خودشان را دارند. با آگاهی نسبت به اینکه چگونه رشد و یادگیری برای کودکان دارای سندرم داون متفاوت است، میتوانیم رویکردها و روشهای آموزشی مؤثرتری را پیاده کنیم.
رشد اجتماعی نوزادان و کودکان دارای سندروم داون نسبت به سایر زمینههای رشد با تاخیر پیشرفت میکند. نوزادان دارای سندورم داون تنها یک یا دو هفته دیرتر از سایر کودکان به چهره انسانهای جهان پیرامونشان نگاه میکنند و در واکنش، لبخند میزنند و در مجموع نوزادان اجتماعی هستند. نوزادان دارای سندورم داون از برقراری ارتباط لذت میبرند و از مهارتهای غیرکلامی اما در نوع خودشان معنادار، مانند صداسازیهای کودکانه برای برقراری موقعیتهای اجتماعی با آدمها بهره میگیرند.
اگرچه اقلیت قابل توجهی ممکن است، دشواریهای را در برقراری ارتباط تجربه کنند، بخصوص آن دستهای که بیشترین تاخیر را در رشد گفتار و زبان دارند اما میتوان گفت اکثر کودکان دارای سندورم داون، در مسیر رشد بزرگسالی، مهارتهای اجتماعیشان هم گسترش پیدا میکند.
آموزشهای بصری
مطالعات نشان میدهند که افراد دارای سندورم داون با روشهای آموزشی که تصویر در آنها نقش پررنگی دارد، بهتر ارتباط برقرار میکنند. این یافته به تاثیر آموزشهای بصری در زمینههای رشد از جمله، یادگیری زبان، مهارتهای حرکتی تاکید میکند. این مطالعه گویای این است که آموزش برای افراد دارای سندورم داون، زمانی موثرتر خواهد بود که اطلاعات از طریق تصاویر، حرکات یا اشیا منتقل شوند.
خواندن کلمه
بسیاری از کودکان دارای سندرم داون، توانایی چشمگیری در سطوح شناختی زبان و خواندن کلمات دارند. کتاب خواندن نقش مهمی در افزایش دایره لغات و زبان برای همه کودکان دارد. با توجه به تاخیر زبانی خاص کودکان دارای سندرم داون، تمرکز بر خواندن کتاب برای آنها یک مزیت محسوب میشود.
رشد حرکتی
مهارتهای حرکتی در کودکان دارای سندرم داون نسبت به کودکان بدون سندرم با سرعت کمتری رشد میکند. این تأخیرها در رشد حرکتی، فرصتهای نوزادان برای کاوش و یادگیری در مورد دنیای اطراف را کاهش میدهد و بنابراین بر رشد شناختی تأثیر میگذارد. توجه به رشد زبانی و حرکات دهان در ادای کلمات بر مهارتهای حرکتی آنها میتواند تاثیر بگذارد.
زبان بیان، دستور زبان و وضوح گفتار
کودکان دارای سندرم داون نسبت به درک غیرکلامی خود تاخیر خاصی در یادگیری استفاده از زبان گفتاری نشان میدهند. تقریباً هر کودکی زبان رسا خواهد داشت که نسبت به درک زبان آنها تاخیر دارد. این کودکان دو نوع دشواری بیانی را تجربه می کنند – تاخیر در تسلط بر ساختار جمله و دستور زبان، و مشکلات خاص در توسعه بیان گفتار واضح.
شکاف بین درک کودکان و توانایی آنها در بیان خود باعث ناامیدی بسیار میشود و گاهی اوقات میتواند منجر به بروز دشواریهای رفتاری شود و در نهایت به دستکم گرفتن تواناییهای شناختی کودکان دارای سندروم داون شود. تأخیر زبانی همچنین منجر به تأخیر شناختی میشود، زیرا یادگیری انسان از طریق زبان انجام میشود و زبان از مسیر تفکر، به خاطر سپردن و خودسازماندهی درونی میشود.
مهارت اعداد
اکثر کودکان دارای سندرم داون با مهارتهای رشد آموزشی اعداد دست و پنجه نرم می کنند و مهارتهای اعداد آنها معمولاً حدود دو سال از مهارت خواندن آنها عقب است. نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد دلایل این امر وجود دارد. در حال حاضر، بهترین توصیه موجود این است که از آنچه در مورد نقاط قوت یادگیری کودکان شناخته شده است استفاده کنید و از سیستم های تدریس ریاضی استفاده کنید که از روشهای بصری برای آموزش مفاهیم اعداد استفاده کامل میکند.
حافظه کوتاه مدت کلامی
حافظه کوتاه مدت سیستم حافظه فوری است که اطلاعات را برای مدت کوتاهی در ذهن نگه میدارد و از تمام فعالیتهای یادگیری و شناختی حمایت میکند. توانایی کودکان دارای سندرم داون در فهم و پردازش اطلاعات کلامی به خوبی توانایی آنها در دریافت و پردازش اطلاعات بصری نیست. این پیچیدگی حافظه کوتاه مدت کلامی، یادگیری کلمات و جملات جدید را دشوارتر می کند.